مادر

ديروز كه اشك نگاه مهربانش را پر كرده بود

و دلش براي كودكان ديروزش تنگ

آنگاه كه وقت دلكندن بود

من چه حزن آلود مي بستم درها را

 و نگاهش را در پس ديوارها رها مي كردم

ديروز كه با دستان پر مهرش وداع گفتم

ديدگانم پر بود از خاطرات شيرين گذشته

خاطرات كوچه اي پر از بودن

و مملو از بازيهاي كودكانه ام

خاطرات بيدهاي بلند حياطمان

خاطرات باغچه كودكانه ام

ديروز كه نگاهش در نگاهم گره مي خورد

دلم هواي بغض مي كرد

و ديدگانم پر مي شد از حسرت بودن

و اشك در چشمانم حلقه مي زد

ديروز نگاه مهربانت مي گفت بمان

و

از درون ديدگانم دور نشو

ديروز...

كه اشك نگاهت را پر مي كرد...

سروده : بابا

دي 1390