بر بال رؤياها

                   "بر بال رؤ ياها "

برايت قصه ها سازم ز عشق و شور و سرمستي

فداي لؤلؤ چشمان تو گشتم در اين هستي

گل گلزار من گشته به هر كوي و به هر برزن

به روي چشم گريانم ، به روي عالم و هستي

بيا جانم بيا زنداني چشمان تارم شو

ز بيماري و بيزاري و از هر بيخودي رستي

مرا در دل خدايي هست و در سر هم خداوندي

نمي آيد ز ايمانش دل از پاكي به هر پستي

الا يا ايها الساقي ادر كاسآ و ناولها

كه عشق آسان نمود اول و در آخر ازاو جستي

ز انوار " خدا " آمد همو " نيكادل " زيبا

ز رعنايي و زيبايي ، ز خلقت همچو تردستي

بروي بال او شبنم نشسته همچو يك دريا

ز الحان خوشش آمد ترنمهاي سر مستي

به زير پاي او افشانده ام آن در غلطان را

ز آهوي خُتن آمد به بوي نافه مستي

ز گردشهاي گوناگون ، ز ناله هاي شبگيرم

پرستشها كند خار مغيلانم به هر دستي

ز آب و باد و خاك و آتش و از دور گردونم

تمنا مي كنم ديدار رويش را ز مروستي

ز "نيكادل"، ز نيكاني كه دل دادند به نيكويي

ز مهرويان زيبايي كه دل بستند ز تنگدستي

از او سازم بتي در دل و دلدارش شوم يا "رب"

ز طوفان بر نمي آيد برد از اوج به هر پستي

ز شكر نعمتش افزون شود هر سفره خالي

به هر كويي و هر برزن به هر كاشانه در هستي

سروده : بابا

تقديم به دختر زيبا و مهربانم

مورخ 10/07/90