بر بال فرشته ها نيكادل

  يك نيمكت خالي يك كوچه بن بست جاي پاي مهربانيهاي او روي سنگفرش همين كوچه نشست كلبه هايي خالي عابري سرگردان ته بن بست اقاقيهامان گريه اي كرد و شكست آسمان ابري شد دل ابرها خون شد چند قدم آنسوتر چشم مرغان هواي دلمان غمگين است وهنوز نيمكت افسرده اين كوچه باغ بوي عطر عابران رفته را مي فروشد ارزان او به شب بوهاي مست  . سروده  : بابا دي 1390 ...